این کتاب رساله ای در شرح احوال و آثار و نقد افکار مولانا عبید زاکانی است.
نام عبید کی رود از یاداهل دل چون گفته های نازک او یادگار اوست
خواجه نظام الدین عبید زاکانی شاعر و لطیفه پرداز از خاندان زاکانیان از تیره عرب بود به قزوین مهاجرت کرد و ساکن آن شهر شد. آنچه در این کتاب می خوانیم زندگی نامه عبید و پادشاهان زمان او، آثار عبید و شرح آثار اوست .
-آثار عبید بر دوگروه جدی و هزلی یا ادیبانه و شوخ طبعا نه تقسیم می شود. در این کتاب بیشتر بحث از آثار طنز آمیز عبید است و از نوشته های ادیبانه مختصربیان شده است.
در شرح آثار او :
-عشاق نامه : که اشتیاق عاشقانه دنیوی را بیان می کند و زبان حال عاشقان امروزی را بیشتر به یاد می آورد.
- فال نامه بروج : رساله ای در گرفتن فال و تعیین طالع از روی بروج به نثر نوشته شده ودر پایان هر فال یک رباعی آمده است.
- فال نامه وحوش و طیور : این رساله در 60 رباعی که هر رباعی نماینده تعبیر فال یکی از پرندگان و ددان است
-نوشته های هزلی عبید یاوه نیست بلکه جد کامل ست اما لحن سخن وبیان او با دیگر نویسندگان متفاوت است و ایجاز هنرمندانه اوست که جلب توجه می کند.
لطیفه گوئی در زبان شیرین فارسی وبیان مطلب در چند واژه و با عبارت ساده از مزایای نوشته های اوست.
از جمله :
اخلاق الاشراف ، تعریفات ، رساله دلگشا ، ریش نامه ، صدپند ، اشعار هزلیه و مکتوبات قلندران که در کتاب زاکانی نامه نوشته دکتر حلبی می خوانیم.
کتابخانه کانون ، شاهوردی